Wasza ostatnio przeczytana książka. Wasze opinie.

[stukot]

Wasza ostatnio przeczytana książka. Wasze opinie.

Proponuję temat, w którym będziecie pisać, jakie książki przeczytaliście ostatnio i jakie one wywarły na Was wrażenie.

No to ja zacznę.

Ostatnio przeczytałam Margot Michała Witkowskiego. Według mnie to była najgorsza lektura, pełna wulgaryzmów, seksizmu, nie wnosząca nic do życia, słowem: przeczytanie tej książki to była strata czasu. A zachwalali tą książkę, że jest pikantna i jest bajką dla dorosłych. Margot daleko do bajki, taka lektura spodoba się osobom pozbawionym dobrego smaku, a ponoć zdobyła jakieś nagrody. Nigdy więcej nie sięgnę po tą powieść.

[slawektor]

Quo vadis. Córka w gimnazjum ma jako lekturę, książka przypadkowo wpadła mi ręce. Po tylu latach, dobrze czasami sobie odkurzyć umysł.

[Andziorka]

Jodi Picoult - Bez mojej zgody niewątpliwie jedna z najlepszych książek jakie w życiu czytałam. Opowiada o Annie, która została poczęta po to, by utrzymywać przy życiu swoją chorą na białaczkę siostrę. Pewnego dnia się buntuje i idzie do prawnika, zakłada rodzicom sprawę. Wcześniej oglądałam film, ale nie umywa się do książki, choć też bardzo dobry. W każdym bądź razie książka pełna ciekawych przemyśleń, skłania do refleksji nad sobą i swoim życiem. Polecam

[cosik_ktosik]

hmm, a naukowe mogą być?

[stukot]

Jasne. Każde książki, które Wam się spodobały. Od tego jest ten temat.

Chyba, że były jakieś niecenzuralne, rasistowskie i niezgodne z regulaminem tego forum i z dobrym smakiem.

[mint1991]

cosiczek chwal się swoimi naukowymi książeczkami, dzięki czemu będziemy tak mądrzy jak Ty

PS. Sorki za OFF'a

[cosik_ktosik]

haha, oki

Ajax i PHP, Tworzenie interaktywnych aplikacji internetowych - Nudna jak śledzie w oleju na święta. Przykłady ciężkie już na samym starcie, niby o php, a więcej tam JavyScript niż PHP. Jedno co mi się podoba to okładka

[jestemzajety]

Ostatnio przeczytałam Margot Michała Witkowskiego. Według mnie to była najgorsza lektura, pełna wulgaryzmów, seksizmu, nie wnosząca nic do życia, słowem: przeczytanie tej książki to była strata czasu. A zachwalali tą książkę, że jest pikantna i jest bajką dla dorosłych. Margot daleko do bajki, taka lektura spodoba się osobom pozbawionym dobrego smaku, a ponoć zdobyła jakieś nagrody. Nigdy więcej nie sięgnę po tą powieść.

Co takiego? Chyba czytaliśmy różne książki! Gdzie ten seksizm? Według mnie autor trochę poszalał, ale temat (kierowcy tirów) jest bardzo wdzięczny, no i sądzę, że Witkowski jak mało który polski pisarz współczesny umie operować językiem. Poza tym byly tam ładne nawiązania, np. do Słowackiego.

[stukot]

Ostatnio przeczytałam Krainę Imago Isabel Abedi.

To niesamowita powieść, opowiadająca o przygodach Wanji, która razem z Mishą i innymi nastolatkami dostała zaproszenie na wystawę Obrazy Ojców. Równocześnie to zaproszenie jest biletem do tytułowej krainy Imago, gdzie dzieci poznają przeróżnych ludzi i się z nimi zaprzyjaźniają.

Nie umiem inaczej opisać tej powieści, aby nie odebrać innym przyjemności jej czytania... W każdym razie ona wciąga i momentami mnie wzruszyła.

Isabel Adebi to bardzo dobra pisarka... I z chęcią poszukam jej innych powieści.

[Fix00ser]

Droga do rzeczywistości - Roger Penrose potraktowałem ten tytuł jako obowiązkowe uzupełnienie do wcześniejszej pozycji
także tego autora pt "Nowy Umysł Cesarza"

[stukot]

Jakiś czas temu przeczytałam prawie całą powieść Fernanda Combeta- SzrumSzrum albo Niedzielna Wycieczka na Ruchome Piaski. Tytułowy bohater dowiedział się, że napisał podanie, aby mógł wziąć udział w tytułowej wycieczce. Szkopuł w tym, że on tego nie pamiętał. SzrumSzrum jest wycieczkowiczem pierwszej klasy, wylądował w Nieporozumieniu- krainie pełnej absurdu i czeka na wycieczkę. Nieporozumienie jest pozbawione wszelkiej logiki, wycieczkowicze są pozbawieni wolnej woli, ale świat poza tą krainą też jest jej pozbawiony. Nie wiem, jak skończyła się ta powieść, bo chochlik drukarski spowodował, że część stron została powtórzona, a pewnych stron nie ma.

A dziś przeczytałam bardzo ciekawą powieść, której autorem jest Stephane Joungla- Portret nieobecnej. Ona opowiada o tym, co się przytrafiło agentce nieruchomości Marie, która znalazła się w mieszkaniu swojej klientki Madeleine i zaczęła wpierw przymierzać jej stroje, a potem się za nią podawała, a nikogo (prawie ) to nie dziwiło. Nie będę wdawać się w szczegóły, ale ta powieść naprawdę mnie wciągnęła, mimo że do długich nie należy. Bardzo dobrze się ją czyta.

Bardziej polecam Portret Nieobecnej, bo SzrumSzruma ciężko się czyta...

I nie widzę w powieści Combeta zbyt wielkiej analogii do twórczości Franza Kafki. Zresztą, jak nie przeczytałam jej całej, to nie wiem, co o niej sądzić.

-- 3 mar 2012, o 22:38 --

Niedawno przeczytałam Lalkę Alisy Mun. Główna bohaterka tej powieści jest tytułową lalką, a ściślej mówiąc robotem, który powstał po to, aby spełniać wszelkie zachcianki swojego właściciela. Ta lalka ma na imię Linda i na skutek wypadku zyskała duszę i zapragnęła wolności. W pewnym sensie była wewnętrznie rozdarta, bo z jednej strony działała zgodnie z programem, a z drugiej dążyła do wolności i do pokonania blokad, które miała zamieszczone w swoim oprogramowaniu. Ta powieść zdecydowanie nie jest dla dzieci Ona, mimo wszystko, wciągnęła mnie i mam dobre wrażenia po tej lekturze.

-- 11 mar 2012, o 22:34 --

Dziś skończyłam czytać: Piąta z kwartetu autorstwa Doroty Combrzyńskiej- Nogala o losach nastoletniej Kasi, która miała tak nieodpowiedzialną matkę, że musiała matkować swojemu kilkuletniemu, wiecznie milczącemu bratu. Przy okazji poznajemy losy wielu ludzi, z którymi styka się rodzeństwo w czasie ich tułaczki po Łodzi, najbardziej wstrząsnęła mną historia Arego Kapelusza, oraz to co przytrafiło się pani Wandzie. W końcu Kasia dołączyła do pewnego kwartetu i została tytułową piątą z kwartetu. Tą powieść dobrze się czyta, mimo że pewien celowy zabieg autorki mi się nie spodobał, jednak nie jestem jakimś znawcą, tylko zwykłym czytelnikiem i po prostu na pewnych rzeczach się nie znam. W każdym razie ta powieść została nagrodzona w Łódzkim Konkursie Literackim im. Władysława Reymonta, organizowanym przez redakcję miesięcznika Urzędu Miasta Łodzi ,,Piotrkowska 104".

[cosik_ktosik]

Aż mi czasami wstyd, ale nie mam czasu na czytanie książek, niestety

[stukot]

Łukasz, nie masz się czym wstydzić, bo pracujesz...

A ja całkiem niedawno nic nie czytałam, bo nie miałam na to ochoty.

Ostatnio zaczęłam kupować przecenione książki w pewnej szczecińskiej księgarni i znów zaczęłam czytać.

Tam są bardzo ciekawe powieści, a pozbywają się ich prawie za bezcen...

-- 18 mar 2012, o 02:09 --

Niedawno przeczytałam Dzikie Stwory Dave Eggersa. Ona opowiada o rozbrykanym dziewięcioletnim Maksie, który po rodzinne awanturze uciekł z domu, wsiadł na łódkę, przepłynął ocean i trafił na wyspę, na której mieszkały tytułowe dzikie stwory. W zasadzie powinno się je nazwać potworami... W każdym razie chłopiec został ich królem. Próbował uszczęśliwić swoich poddanych, którzy mieli różne problemy egzystencjalne.

Ta powieść jest niby dla osób w każdym wieku, powstała na podstawie filmu Gdzie mieszkają dzikie stwory, który jest raczej dla starszych dzieci. Książka jest zdecydowanie lepsza od filmu.

Zamierzam poszukać w jakiejś księgarni pierwowzoru zarówno tej powieści, jak i filmu- autorstwa Maurice Sendaka... O ile jest wydana po polsku, mój angielski jest za słaby...

-- 30 mar 2012, o 20:48 --

Jakiś czas temu przeczytałam Miasto Dusz Wojciecha Szydy. Ta powieść opowiada o świecie zmienionym poprzez odnalezienie Kodeksu Praskiego, dzięki któremu ludzie dowiedzieli się, jak pozbyć się duszy. Mieli dzięki temu być wolni. Powstała więc nowa gałąź przestępczości eschatologicznej, z którą walczyła nowo powołana policyjna jednostka- eschaci. Ich celem było wykrywanie porzuconych dusz i łapanie sprawców tej zbrodni. W każdym razie istniały dwie organizacje, całkiem skrajne, jedna wspierała bezdusznych, druga eschatów. W tej powieści są trzy kluczowe postacie- były eschat Romero, obecnie propagujący bezduszność; młody eschat Tymoteusz, który dostał zadanie infiltracji środowiska bezdusznych, oraz bezduszna Cohen, żywiąca jakieś uczucia do Tymoteusza. Decydujące starcie będzie w czasie Nocy Wolności zwanej też bitwą o dusze. Tymoteusz miewa dziwne sny i nie pamięta, jak się nazywa miasto w którym żyje. Później się okazuje, że istnieje jeszcze inne, o wiele bardziej ponure dno tej historii.

W każdym razie ta powieść jest bardzo ciekawa, wciąga, jednakże nie napawa optymizmem...

Dawno nie czytałam tak wyjątkowej powieści fantastycznej.

-- 4 kwi 2012, o 03:04 --

Dziś skończyłam czytać świetny kryminał Mroczny zakątek autorstwa Gillian Flynn. On trzymał w napięciu aż do samego końca. Otóż dwie siostry i matka Libby Day zostały zamordowane pewnej nocy. Dziewczynka winnym tej zbrodni uczyniła swego starszego brata Bena, który trafił do więzienia. Po wielu latach Libby, złakniona pieniędzy spotkała się z członkami Klubu Zbrodni, którzy parali się rozwiązywaniem zagadek kryminalnych. Z ich powodu musiała stawić czoła złym wspomnieniom, które spychała do tytułowego mrocznego zakątka.

Zakończenie tego kryminału jest zaskakujące i on został uznany przez New York Times za bestseller.

Gillian Flynn świetnie pisze.

Dawno nie czytałam tak ciekawego kryminału.

[kasia25]

"Trucicielka" Erica Emmanuela Schmitta - błyskotliwa, autor w prosty sposób mówi o sprawach naprawdę ważnych i daje do myślenia... naprawdę warto

[stukot]

Ostatnio przeczytałam Świat urojony autorstwa- G.H. Ephorn( pod tym pseudonimem kryją się- Hallie Ephron- pisarka i Donald A. Davidoff- neuropsycholog sądowy). Głównym bohaterem tej powieści jest Peter Zak- neuropsycholog sądowy, który przez swojego przyjaciela Chipa został poproszony o ocenę stanu umysłu Nicka Babikiana. Nick jest cierpiącym na paranoję geniuszem komputerowym, twórcą gier i został podejrzany o zamordowanie swojej żony Lisy. Zak, pod wpływem kontaktów z Babikianem, pomału zaczął doświadczać paranoi i zaczął wierzyć, że za zbrodnię na Lisie odpowiada morderca jego żony Kate. Przeprowadzone śledztwo dodatkowo skomplikowały wyniki sekcji Lisy.

Ta powieść została uznana za bestseller New York Timesa, jednak dla mnie nie była łatwą lekturą. O wiele ciekawszy był Mroczny Zakątek, który przeczytałam swego czasu.

Po prostu jakoś akcja w tej powieści nie jest porywająca, ale to moje subiektywne odczucie.

Mimo wszystko warto jednak ją przeczytać, zwłaszcza że stworzył ją dość ciekawy duet pisarki i neuropsychologa sądowego. Oni po prostu mają wymaganą wiedzę na temat ludzkich charakterów i ich ułomności, aby ciekawie skonstruować bohaterów swej powieści.